αντίχριστοι=αιρετικοί

Στην 6η Παγκόσμια Συνάντηση Θρησκείας και Ειρήνη 4/1/1994 δηλώνει: «Εμείς οι θρησκευτικοί ηγέτες πρέπει να φέρουμε στο προσκήνιο τις πνευματικές αρχές του οικουμενισμού, της αδελφοσύνης και της ειρήνης. Αλλά για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι στο πνεύμα του ενός Θεού;.. Ρωμαιοκαθολικοί και Ορθόδοξοι. Προτεστάνται και Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδοί, Βουδισταί..» (23) Για ποιον Θεό μιλάει; Την απάντηση την δίνει ο ίδιος:
Αυτόν τον Θεό που ταιριάζει στο καθένα!!!
«Όλοι είμαστε παιδιά του ίδιοι Θεού. Ο ένας τον βλέπει έτσι, ο άλλος αλλιώς»!!!! (24).
Οι δηλώσεις των οικουμενιστών αποτελούν άρνηση της Θεότητας του Ιησού Χριστού και της Αγίας Τριάδος. ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΚΑΘΑΡΗ ΑΙΡΕΣΗ.
«ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΑΣ ΚΗΡΥΞΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΣΑΝ ΚΗΡΥΞΑΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΑΥΤΟΣ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ» ΛΕΕΙ Ο ΑΠ.Π ΠΑΥΛΟΣ

Οι μοντέρνες φανφάρες ων οικουμενιστών πείθουν μόνο τους αδαείς. «Η πίστη μας παραδόθηκε μία φορά» (Ιούδα 3)
Δεν μεταλλάσσεται κατά τους δόλιους στόχους του εκάστοτε Ιερατείου. Αν δεχτούμε ότι το «θειο θέλημα συναντάται σε όλες τις θρησκείες», τότε θα πρέπει να δεχθούμε και ότι ο Χριστός μας εξαπάτησε λέγοντας: «Εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή, Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη διʼ εμού»? (Ιω. ιδʼ, 6) και
«Ουκ εστίν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστιν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δεί σωθηναι ημάς » (Πραξ. 4,12)

«Μεταλλάξατε την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει» (Ρωμ.1,23). Ο Χριστός ονόμασε τους αιρετικούς: «προβατόσχημους λύκους» (Ματθ.7,15) και ο Απ. Πέτρος «κατάρας τέκνα» (Βʼ Πετρ.2, 14)και ο Απ. Παύλος του αναθεματίζει (Γαλ. 1,8-9) και ο Απ. Ιωάννης τους ονομάζει «αντίχριστους» (Αʼ Ιωαν.2,18 και Βʼ ιωαν.7) ο δε Απ. Ιούδας εξαπολύει αστροπελέκια κατά αυτών.

Οι σημερινοί ρασοφόροι δεν περιμένουν διωγμό για να προτιμήσουν την κόλαση. Προδίδουν και χωρίς διωγμό την πίστη, για να πάρουν αξίωμα και κοσμικές απολαύσεις

«Δια της απωλείας της Ορθοδόξου Πίστεως τα μέλη της εκκλησίας αποκόπτονται εθελοκάκως του σώματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εξέρχονται της εκκλησίας και εκπίπτουν της εν Χριστώ σωτηρίας. Η παραδοχή αιρέσεως είναι όντος η έσχατη πτώση της ψυχής.» (Αγ. Γρηγόριος Νύσσης) PG 44, 504

«Αυτοί που περιφρονούν τους ιερούς κανόνες των Πατέρων οι οποίοι (κανόνες) υποστυλώνουν την εκκλησία και κοσμούν την χριστιανική πολιτεία και οδηγούν προς Θεία ευλάβεια, να είναι αναθεματισμένοι!!!»
Διότι σύμφωνα με τον 1ο κανόνα της Ζʼ Οικουμενικής Συνόδου οι Ι. Κανονες είναι απαύγασμα του Αγ. Πνεύματος και πρέπει να παραμένουν αναλλοίωτοι ως ισόκυροι της Αγ. Γραφής κατά τον Μ. Φώτιον (19)

Ο παπισμός είναι μια νοθεία της πίστης μας, που από τους αγίους πατέρες και τις οικουμενικές συνόδους έχει αναγνωριστεί ως αίρεση. Κατά παράβαση και περιφρόνηση της Αγ. Γραφής των Οικουμενικών Συνόδων και των δογμάτων, ο κ. Βαρθολομαίος, δέχεται και εφαρμόζει την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, η οποία θέτει στο περιθώριο τα δόγματα της Εκκλησίας και θεωρεί τις «εκκλησίες» των αιρετικών «σεβάσμιες», «συγκληρονόμους» και «μέλη του ιδίου σώματος».

Στις 29 Ιουνίου 2004 ο κ. Βαρθολομαίος καταθέτει ευλαβικώς, λουλούδια στον τάφο του πάπα Παύλου ΣΤʼ. Ο ΛΔʼ Κανών τη Συνόδου της Λαοδικείας ορίζει αναθεματισμό για τέτοια ενέργεια